GİRESUNÎ

Ozan aşık sürgün yemiş Arif'e sor onbir yılı Seherlerde vurgun yemiş Zarife sor gonca gülü Tahrif olmuş her bir yeri ölmüş hem de sağken diri eli kalem tutan biri Maarife sor şu dili Akıl başta yoranı yok Neden niçin soranı yok Müslümanmış Kur'ân'ı yok Tarife sor sen şu hali Insanı insan taşıtır Hem öldürür hem yaşatır Giresunî kim paşadır Teşrife sor gel de kulu

Ağlayan çocuklar 'Ya Allah' diyor Gazze'de çiçekler simsiyah oldu Kalmadı gözyaşı kurudu nehir Gazze'nin gözyaşı kan ile doldu Bir zulmün elinde tükendi Gazze İmdada gelen yok, bakındı Gazze Sadece Allah'a yakındı Gazze Gazze'nin gözyaşı kan ile doldu Dünya sevgisiz ve dünya sevimsiz Bir canavara döndü ruhsuz, cansız Ocaklar yıkıldı molozlar hissiz Gazze'nin gözyaşı kan ile doldu Giresunî insan utanır oldu İnsanlığı Gazze'den tanır oldu Yeni bir dünyaya uyanır oldu Gazze'nin gözyaşı kan ile doldu

Artan mala sevinme, dur Azalan ömrüne bak sen. Çoğalan ilmin yok ise Kaybolan dününe bak sen. Ömür biter dünya biter Malın mülkün hepsi yiter Nefsin elinden bin beter Gittiğin yönüne bak sen. Merhametin sevgin olsun Kalbin şefkat ile dolsun Bırak kötülükler kalsın Dosdoğru önüne bak sen İsmini bilmesin alem Kem söz etme kötü kelam Uğramasın sana elem Yattığın inine bak sen Sağı solu araştırma Ortalığı karıştırma Festalığı yarıştırma Aslolan konuna bak sen Kimler geldi gitti düşün Sence kaç olur ki yaşın Giresunî ağır başın Okuyan yanına bak sen

Çiçek çiçek dal bozuldu Petekteki bal bozuldu Aşka giden yol bozuldu Bozuldu dünya bozuldu Yırtıldı ar'ın damarı Vuruldu sırtın semeri Görülmüyor şems kamerî Gezildi dünya gezildi Bir tek etik kaldı mı ki Hep sentetik d/oldu mu ki Biz ne ettik bildi mi ki Yazıldı dünya yazıldı Giresunî söyler yine Dünya gezer yana yana Alem bir gün terse döne Sezildi dünya sezildi

Sen sabrını deniz eyle Okyanusun Hak'tan gelir Her yok bir var içindedir Sen yok sanma çok'tan gelir. Insan bu ya sabırsızdır Çeşit çeşit ve arsızdır Arı olup balı sızdır Hepsi bir petekten gelir Öyle yaşa hayat sür ki Her olanda ibret var ki Oku anla izan gör ki Yay hedefe ok'tan gelir Toplum birbirin karalar Kem söz sineyi yaralar Olan olmayan varalar Açın hali tok'tan gelir Senden razı olsun vatan Yerde yatan ecdad atan Seherlerde kızaran tan Kara gece ak'tan gelir Giresunî söyler dilin Okur gözün yazar elin Al yeşil bürünmüş dalın Gül gübreli kökten gelir

Dem tuttum bir deyiş çaldım Yunus"tan özdeyiş çaldım Sazım türkçemin dilinde Tellerinden ne hoş çaldım Dönen dönmüş ben dönmezem Aşık yanar can yanmazam Hak şarabından içende Kana kana ben kanmazam Şahit olur zaman bize Her kelime her bir söze Gelenler gidiyor işte Geldim gidiyorum öze Hak dedim Hak'kı bilmeze Azgına, iflah olmaza Dalında gülü solmasa Bülbüle hüzün kalmaza İnsan kendini bilmedi Ondan yüzü hiç gülmedi Hak verildi tek bir kere Bir daha yer'e gelmedi Gözü görmez bak diyene Kul içinde hak yiyene Yürümeyen kaybeder hep İlmin ışığında niye Gördüğün dünya bir rüya İlmin her harfinde derya Alemlerin içindesin Bir göz açıp yumdun güya Okuduğum yazım ile İzlediğim gözüm ile Her bir vardan ibret aldım Giresunî özüm ile