GİRESUNÎ

Dem tuttum bir deyiş çaldım Yunus"tan özdeyiş çaldım Sazım türkçemin dilinde Tellerinden ne hoş çaldım Dönen dönmüş ben dönmezem Aşık yanar can yanmazam Hak şarabından içende Kana kana ben kanmazam Şahit olur zaman bize Her kelime her bir söze Gelenler gidiyor işte Geldim gidiyorum öze Hak dedim Hak'kı bilmeze Azgına, iflah olmaza Dalında gülü solmasa Bülbüle hüzün kalmaza İnsan kendini bilmedi Ondan yüzü hiç gülmedi Hak verildi tek bir kere Bir daha yer'e gelmedi Gözü görmez bak diyene Kul içinde hak yiyene Yürümeyen kaybeder hep İlmin ışığında niye Gördüğün dünya bir rüya İlmin her harfinde derya Alemlerin içindesin Bir göz açıp yumdun güya Okuduğum yazım ile İzlediğim gözüm ile Her bir vardan ibret aldım Giresunî özüm ile