GİRESUNÎ

Yöremizi töremizi Öve öve gezdim durdum Örf adet ananemizi Seve seve gezdim durdum Peştemalı çektim bele Yola çıktım ilden ile Selam olsun bülbül güle Şive şive gezdim durdum Bürümceği taktım şöyle Mizan durdu esen yele Zaman kısa bile bile Eve eve gezdim durdum Entarim (mintanım) yeşil çiçekli Üstünde beyaz benekli Fındık burun al yanaklı Zıva zıva gezdim durdum Derler bana taflan gözlü Harf dizici şiir sözlü Hem aşikar hem de gizli Geve geve gezdim durdum Yağmur ettim gözlerimi Aşk okuyan sözlerimi Binek yaptım dizlerimi Döve döve gezdim durdum İnsanız hayalde düşte Çalışıp baharda kışta Kamburum sırtımda işte Deve deve gezdim durdum Her günüm bir ömre yetti Yaşım asra doğru gitti Ömür vardi o da bitti Nene nene gezdim durdum Ben Türk 'üm ve Müslümanım Hak kalbimde taşır canım Bayrak bir de öz vatanım Diye diye gezdim durdum Giresunî dünya yanım Kalmadı sarayım hanım Pörsüdü bedenim tenim Lime lime gezdim durdum

Yöremizin bürümceği, Çember, yağlık, çit, laçeği. Bölge bölge başımızda, Açar Gelincik Çiçeği... Töremizin eli ile, Gönülde aşk dili ile. Seherlerin yeli ile, Uçar Gelincik Çiçeği... Gönül bağımda bir gonca, Sineme kilitli ganca. Asırdan asıra bunca, Göçer Gelincik Çiçeği... Giresunî işimizde, Üstümüzde, başımızda. Oyalanır kaşımızda. Geçer Gelincik Çiçeği...

Gönüllerde sevgi ile Dallar açar bahar gelir Hoşgörü ve saygı ile Eller açar bahar gelir Yaprak yaprak taze taze Esen yelde naze naze Tutuşur aşk ile köze Güller âçar bahar gelir Size gelir bize gelir Efkarlanır göze gelir Türkü olur söze gelir Diller açar bahar gelir Açılır gonca gonca gül Aşk ile ötüşür bülbül Kainatı sarar gönül Kollar açar bahar gelir Arısı çalışır durmaz Kelebeği uçar yormaz Yolcu bilir menzil sormaz Yollar açar bahar gelir Bilgin varsa aklın da var Sevgin varsa gönlün de var Aşk elinden şeklin de var Küller açar bahar gelir Hak'kı bilen düzgün oldu Giresunî gezgin oldu Kah sevindi üzgün oldu Haller açar bahar gelir

Ozan aşık sürgün yemiş Arif'e sor onbir yılı Seherlerde vurgun yemiş Zarife sor gonca gülü Tahrif olmuş her bir yeri ölmüş hem de sağken diri eli kalem tutan biri Maarife sor şu dili Akıl başta yoranı yok Neden niçin soranı yok Müslümanmış Kur'ân'ı yok Tarife sor sen şu hali Insanı insan taşıtır Hem öldürür hem yaşatır Giresunî kim paşadır Teşrife sor gel de kulu

Gönlümün telinden duyurur gönül İnsanı sevgiye buyurur gönul Güzeli çirkinden k/ayırır gönül Saz'ım söyler biz ağlarız gozlerim Davudî sesin o yayilışında Dolgun başakların eğilişinde Bulutun rüzgardan dağılışında Naz'ım söyler biz ağlarız gözlerim Seherlerde kuşlar ile ötüşen Burcu burcu baharlara katışan Aşık olup aşıklarla atışan Söz'üm söyler biz ağlarız gözlerim Çağdan çağa taşır gönül aşk ölmez Gönülde açılan gülde aşk solmaz Gönülde açmazsa eğer aşk olmaz Öz'üm söyler biz ağlarız gözlerim Giresunî gönül sözünü söyle Aklını bil de ne eylersen eyle Sevda yaman eder aşığı böyle. Yüz'üm söyler biz ağlarız gözlerim

Ağlayan çocuklar 'Ya Allah' diyor Gazze'de çiçekler simsiyah oldu Kalmadı gözyaşı kurudu nehir Gazze'nin gözyaşı kan ile doldu Bir zulmün elinde tükendi Gazze İmdada gelen yok, bakındı Gazze Sadece Allah'a yakındı Gazze Gazze'nin gözyaşı kan ile doldu Dünya sevgisiz ve dünya sevimsiz Bir canavara döndü ruhsuz, cansız Ocaklar yıkıldı molozlar hissiz Gazze'nin gözyaşı kan ile doldu Giresunî insan utanır oldu İnsanlığı Gazze'den tanır oldu Yeni bir dünyaya uyanır oldu Gazze'nin gözyaşı kan ile doldu